Ἐνδείξεις γιὰ μεθόδευση τοῦ Ὁλοκαυτώματος ἀπὸ τοὺς Γερμανοὺς

Καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Βρέμης παρουσίασε στοιχεῖα στὸ Συνέδριο τῆς Βιάννου

Τοῦ Κώστα Μπογδανίδη

Σοβαρὲς ἐνδείξεις ὅτι τὸ Ὁλοκαύτωμα τῆς Βιάννου ἦταν προμελετημένο ἀπὸ τοὺς Γερμανοὺς προκύπτουν ἀπὸ τὰ “ἴχνη” ποὺ ἄφησαν πίσω τους οἱ κατακτητές. Ὁ Γερμανὸς Καθηγητὴς τῆς Ἱστορίας τοῦ Δικαίου στὸ Πανεπιστήμιο τῆς Βρέμης Christophe Schminck-Gustavus παρουσίασε ἐντυπωσιακὰ στοιχεῖα κατὰ τὴν ἔναρξη τοῦ 2ου Πανελλήνιου Συνεδρίου γιὰ τὰ Ὁλοκαυτώματα καὶ τὶς Γερμανικὲς Ἀποζημιώσεις ποὺ γίνεται στὴ Βιάννο, ἐνῶ ἔδωσε καὶ φωτογραφίες τῆς περιοχῆς ποὺ τραβήχτηκαν ἔξι ἑβδομάδες πρὶν τὴ σφαγή! Τὴν πρώτη μέρα ἔγιναν πολὺ σημαντικὲς εἰσηγήσεις, μὲ πρώτη ἐκείνη τοῦ Μανόλη Γλέζου, ἐνῶ συγκίνησε καὶ ἡ παρουσία τῶν ἐπιζώντων ἀπὸ τὸ Ὁλοκαύτωμα.

“Αυτές οἱ φωτογραφίες ποὺ παρουσιάζω γιὰ πρώτη φορὰ ἀπὸ τὰ γερμανικὰ ἀρχεῖα δείχνουν ὅτι ὑπῆρχε μία μεθόδευση, κάτι ἑτοίμαζαν ἀπὸ καιρὸ” τόνισε ὁ Γερμανὸς καθηγητὴς Christophe Schminck-Gustavus ὁ ὁποῖος μὲ τὴν πολύχρονη ἔρευνά του συνέβαλε στὴν τεκμηρίωση καὶ ἀνάδειξη τοῦ Ὁλοκαυτώματος στὶς Λυγκιάδες Ἰωαννίνων, τοὺς Ἀσπραγγέλους Ζαγορίου καὶ γενικὰ στὴν 'Ἤπειρο. Ὁ Γερμανὸς παραδέχθηκε ὅτι γιὰ χρόνια οἱ μαθητές, στὰ σχολεῖα τους δὲν μάθαιναν τίποτα γιὰ τὰ ἐγκλήματα τῆς Βερμαχτ στὴν Ἑλλάδα.

“Αργότερα ἐγὼ ἔμαθα γὶ αὐτὰ καὶ ἄρχισα νὰ ψάχνω τὰ ἀρχεία” τόνισε καὶ πρόσθεσε ὅτι οἱ ὑπεύθυνοι γιὰ τὰ στυγερὰ ἐγκλήματα τῆς Βέρμαχτ στὴν Ἑλλάδα οὐδέποτε τιμωρήθηκαν, ἐνῶ ἡ Ἑλλάδα καὶ οἱ Ἕλληνες οὐδέποτε ἔλαβαν ἀποζημιώσεις ἢ ἐπανορθώσεις ἀπὸ τὴ Γερμανία. Ἐξέφρασε, παράλληλα, τὴν ὑποστήριξή του πρὸς τὸν ἀγώνα γιὰ τὴ διεκδίκηση τῶν γερμανικῶν ὀφειλῶν, σημειώνοντας ὅτι ἀπαιτεῖται κλιμάκωση τῆς πίεσης πρὸς τὴ γερμανικὴ κυβέρνηση γιὰ νὰ ἀλλάξει τὴν ἀδιάλλακτη στάση της.

Κορυφαία στιγμὴ τῆς πρώτης μέρας τοῦ συνεδρίου καὶ ἡ κατάθεση ψυχῆς τοῦ Μανόλη Γλέζου. Ὁ Γλέζος ἀναρωτήθηκε γιὰ τὴν ἀδιάλλακτη στάση τῶν Γερμανῶν σχετικὰ μὲ τὶς ἀποζημιώσεις καὶ ἀνέλυσε τὰ πιθανὰ κίνητρά τους. “Μήπως τὸ κάνουν γιατί ἐδῶ ἡττήθηκε ἡ ναζιστικὴ μηχανή; Μήπως γιατί βοηθήσαμε νὰ εἶναι ἐλεύθερη σήμερα ἡ Γερμανία; τόνισε μὲ δηκτικὸ τρόπο ὁ Γλέζος.

Εἶπε ὅτι εἶναι μεγάλη ἀδικία αὐτὸ ποὺ γίνεται στὴν Ἑλλάδα μὲ τὶς ἀποζημιώσεις καὶ ἐπεσήμανε ὅτι ἀγώνας εἰσέρχεται σὲ μία νέα φάση καὶ τὸ Συνέδριο τῆς Βιάννου, μὲ τοὺς σημαντικοὺς Ἕλληνες, Γερμανοὺς καὶ Ἰταλοὺς ὁμιλητὲς θὰ βοηθήσει ἀποφασιστικὰ στὴν περαιτέρω ἀνάδειξη καὶ διεθνοποίηση τοῦ θέματος. 

Στὸ συνέδριο ἀκόμη μίλησε ἡ κ.Ρηγοπούλου ποὺ ἀναφέρθηκε στὰ τραύματα μίας ὁλόκληρης ἐπαρχίας, ἡ κ.Δούρου, ἐπιστήμονες ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα καὶ τὸ ἐξωτερικὸ ἐνῶ ἔγινε καὶ προβολὴ ντοκιμαντέρ.

Ἡ θηριωδία

Θυμίζουμε ὅτι οἱ ὁμαδικὲς ἐκτελέσεις στὴ Βιάννο ἔγιναν ἀπὸ τὶς 14 ἕως τὶς 16 Σεπτέμβρη, 401 κάτοικοι τῆς περιοχῆς ἔχασαν τὴ ζωή τους καὶ 980 κατοικίες σὲ 10 χωριὰ καταστράφηκαν. Στὴ φοβερὴ ὥρα τῆς δοκιμασίας, ὁδηγούμενοι στὴν ἐκτέλεση οἱ πατριῶτες, ἔδειξαν τὸ μεγαλεῖο της ψυχῆς τῶν καὶ τὴ δύναμή τους. Κανεὶς δὲν λύγισε, κανεὶς δὲν ἔκλαψε, κανεὶς δὲν παρακάλεσε. Ἀπ’ ὅσους ἐπέζησαν, τοὺς μόνους μάρτυρες τῶν τραγικῶν ἐκείνων στιγμῶν, κανεὶς δὲν ἀνέφερε περίπτωση λιποψυχίας. Ἀντίθετα, ἀνέφεραν περιπτώσεις ἀρκετῶν ποὺ ἀντέδρασαν κι ἔπεσαν νεκροὶ ὕστερα ἀπὸ πάλη μὲ τοὺς δολοφόνους τους.

Χαρακτηριστικὲς εἶναι οἱ περιπτώσεις τοῦ Βασίλη Πνευματικάκη στὸν Βαχό, τοῦ Ἀποστόλη Βαρδάκη στὸν Ἅγιο Βασίλειο στὴν ἐπίθεση ποὺ ἔκαναν στοὺς δολοφόνους τους. Χαρακτηριστικὰ τὰ ἐνθαρρυντικὰ λόγια καὶ οἱ ζητωκραυγὲς γιὰ τὴν πατρίδα τοῦ Ἡρακλῆ Πνευματικάκη στὸν Βαχό, τῶν Νίκου Τσαγκαράκη, Μανώλη Μπαριτάκη καὶ Νίκου Μαθιουδάκη στ’ Ἀμιρά, τοῦ Στάθη Μάστορα στὸν Ἅγιο Βασίλειο ποὺ ἔψαλε τὸν Ἐθνικὸ Ὕμνο, τὰ λόγια «θάρρος μπαμπά, γιὰ τὴν πατρίδα πεθαίνουμε» τῆς 17χρονης μαθήτριας Μαρίας Χ. Παπαδημητροπούλου πρὸς τὸν πατέρα της, ποὺ τὸν ἔβλεπε δακρυσμένο γιατί σκεφτόταν τὸ χαμὸ τῆς κόρης του.

Μία ὅμως μαρτυρία ποὺ βρῆκε καὶ καταχώρησε ὁ ἱστορικός της ἐποχῆς ἐκείνης Γιάννης Μουρέλλος στὸ ἔργο τοῦ «Ἱστορία τῆς Κρήτης» μᾶς λέει πολλά. Γράφει:«Ὅπως μὲ διαβεβαίωσαν αὐτήκοοι μάρτυρες, ἕνας Γερμανὸς ἔφεδρος ἀξιωματικός, ἐνῶ διατελοῦσε σὲ εὐθυμία ἀπὸ κρασὶ ποὺ ἔπινε μαζί τους, ἄρχισε νὰ λέει: Ἔχω παρακολουθήσει πολλὲς ἐκτελέσεις σὲ ἄλλες χῶρες ποὺ ἔχομε κατακτήσει. Μὰ αὐτὸ ποὺ συνάντησα στὰ χωριὰ τῆς Βιάννου δὲν τὸ (δα πουθενά. Ἄντρες καὶ γυναῖκες ἀντίκριζαν τὸν θάνατο ψύχραιμα καὶ στήναν τὸ κορμὶ τοὺς περήφανα μπροστὰ στὶς κάνες τῶν τουφεκιῶν. Μήτ’ ἕνας τους δὲν ἔκλαψε, μήτ’ ἕνας τους δὲν ζήτησε οἶκτο ἢ χάρη. Μὰ τὴ ζωηρότερη ἐντύπωσή μου ἔκανε ἕνας ὀγδοντάρης σ’ ἕνα χωριὸ τῆς Βιάννου. Βρισκότανε στὴ μέση, στὴ γραμμὴ τῶν ἀνδρῶν ποὺ θὰ ἐκτελούσαμε. Ζήτησε νὰ πεῖ κάτι στὸν ἀξιωματικό. Πλησίασα μ’ ἕνα διερμηνέα. Αὐτὸς βγῆκε ἀπὸ τὴ γραμμὴ καὶ βγάζοντας τὸ δακτυλίδι του μου τὸ πρόσφερε λέγοντας: «Πάρε τοῦτο τὸ δακτυλίδι. Σοὺ τὸ χαρίζω, γιὰ νὰ θυμᾶσαι σ’ ὅλη σου τὴ ζωὴ πὼς σκότωσες ἕναν ἀθῶο γέρο 80 χρονῶν». Ἔπειτα ὁ γέρος γύρισε ἀτάραχος στὴ γραμμὴ τοῦ προσπαθώντας νὰ σηκώσει τὸ γέρικο κορμί του, ὅσο τοῦ ἐπέτρεπαν τὰ χρόνια του. Σάστισα καὶ πέρασαν μερικὰ δευτερόλεπτα, ὅσο νὰ βρῶ τὴν ψυχραιμία νὰ θυμηθῶ τὴν ἐντολὴ ποὺ εἶχα λάβει. Καὶ ὅμως τὴ στιγμὴ ποὺ ἔλεγα «πῦρ» ἔτρεμα σύγκορμος. Ποτὲ δὲν θὰ ξεχάσω τὴν τραγικὴ ἐκείνη στιγμή».

Καὶ εἶναι πολλὰ τὰ περιστατικὰ ποὺ δείχνουν τὴν ἀντρειοσύνη, τὴν παλικαριά, καὶ τὸν πραγματικὸ ἡρωισμὸ τῶν ἡρώων της 14ης Σεπτέμβρη μπροστὰ στὸ θάνατο. Εἶναι ὅμως πολλές, ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριά, οἱ βάρβαρες καὶ ἀπάνθρωπες ἐκδηλώσεις τῶν Γερμανῶν ἐκεῖνες τὶς ἡμέρες: Ὁ φόνος μὲ ξιφολόγχη τῶν ἀδελφῶν Βαρδάκη στὸν Ἅγιο Βασίλειο, ὁ βασανισμὸς κατὰ τὴν ἐκτέλεση τῶν παιδιῶν τοῦ Βερβελάκη, τὸ ξεκοίλιασμα τῆς ἐγκύου Αἰκατερίνης Παπαδημητροπούλου στὴ Λυγιά, ὁ φόνος τῆς Συγγελάκη μὲ τὸ μικρὸ στὴν ἀγκαλιά της στὸ Λουτράκι,  ὁ φόνος τῶν ἀδελφῶν Παπαδάκη στὴν Πάνω Σύμη μὲ τὴν ἀνάπηρη μάνα στὰ χέρια τους, ἡ ἐκτέλεση τοῦ ἀνάπηρου Γεωργίου Κοντάκη μὲ ξιφολόγχη στὸ Κεφαλοβρύσι, ἡ ἐκτέλεση τοῦ ἑξαετοῦς ἀγοριοῦ (Συμβουλάκη) στὴν ἀγκαλιὰ τοῦ πατέρα του στὴ Λυγιά  καὶ πολλὰ ἄλλα ποὺ δὲν ἔγιναν γνωστά.

Στὶς 17 τοῦ Σεπτέμβρη οἱ ὁμαδικὲς ἐκτελέσεις σταμάτησαν.  Ἡ γριὰ Συγγελάκαινα στ’ Ἀμιρὰ θρήνησε τὸν ἄντρα της καὶ τέσσερις γιούς της.

Ἡ οἰκογένεια Βερυκοκάκη θρήνησε 17 μέλη της. Ἡ οἰκογένεια Ραπτάκη 12 συγγενεῖς ἐξ αἵματος καὶ 10 γαμβρούς, οἰκογένεια Ἡλιάκη 10 ἀδερφοὺς καὶ ἐξαδέλφους,  τρεῖς ἀδελφοὺς ἡ οἰκογένεια Βασιλάκη, ἡ Μαρία Γ. Χαλκιαδάκη ἔχασε τὸν ἄνδρα της, τὸν πεθερό της, τὸν κουνιάδο της, δύο πρώτους θείους της καὶ ἔξι πρῶτα ξαδέλφια. 

ΠΗΓΗ: www.patris.gr